Heeft u hem ook gezien? De aflevering van Koefnoen over de perverse prikkels in de zorg? Hoewel ik als zorgdenker daar al aardig wat vanaf weet moet ik zeggen dat ik de manier waarop ze het neerzetten briljant vond. Wat we in de zorg toestaan zou in andere sectoren absoluut niet geaccepteerd worden. De zorg is niet zo duur als het verkocht wordt. In dit blog zet ik de perverse prikkels uit deze uitzending nogmaals uiteen en stop er nog een paar extra bij.
Het Diagnose Behandel Combinatie ofwel DBC
Laten we eens starten met het DBC, een log apparaat dat de artsen in deze tijd zeker 40% tot 60% van hun tijd kost. Zou je deze administratieve lasten weten te reduceren met 50%, dan gaan de zorgkosten hiervan met 25% omlaag. In dit systeem zitten prikkels die ons als cliënten tijd en energie kosten maar ook artsen irriteren.
Per diagnose wordt men uitbetaald en wel de diagnose die binnen de verdenkingsdiagnose past.
Heb je meerdere klachten? Dan krijgt de arts daar niet voor betaald. Kent u die irritante assistenten die altijd het hemd uit je broek vragen wanneer je een afspraak maakt? Hiervoor doen ze het dus.
Een arts krijgt voor 8 minuten betaald per cliënt waarin ook een stuk administratie verwerking en afvinken van verzekeringslijsten zit.
Zoals de mevrouw in het filmpje zat, dokter kijkend naar het scherm en niet naar de cliënt, zo zie ik ze soms ook in het echt. Ze kijken en luisteren niet maar zijn bezig met afvinken in hun hoofd en soms ook al met hun handen. Kan je het kwalijk nemen? Enerzijds zou men met minder loon natuurlijk ook af kunnen en daarom dus meer (eigen) tijd voor cliënten kunnen besteden. Anderzijds zie ik dit in andere beroepen ook niet gebeuren dus waarom zij wel?
De arts wordt afgerekend op het aantal opgegeven middelen die hij in het systeem stopt en dus niet de behandeling zelf.
Hij krijgt dus geldt voor de dingen die hij afvinkt en niet of zijn behandeling past bij de ziekte, of het wel nodig is, of de cliënt hier beter van wordt etc etc. Wat zich kan uiten tot behandelingen die niet nodig zijn. En wie weet wat voor behandelingen hij allemaal afvinkt? Want er zijn maar weinig mensen die de rekeningen zien. Zelfs vanuit je eigen bijdrage zie je vaak een bedrag staan dat nietszeggend is vanuit de zorgverzekering. Zou het niet beter zijn om de kosten ter plekke inzichtelijk te maken? Als je een auto laat keuren dan ga je toch ook eerst na wat de kosten zijn voordat er reparaties worden uitgevoerd?
Zorgverkeringen maken soms deals met de farma industrie, overigens ook met ander soort zorggerelateerde instellingen.
Waarom ze dit doen? Omdat verzekeringen denken dat ze daarmee geld besparen. In de praktijk valt dat nog te bezien want als je de verkeerde medicatie krijgt, of een met vervelende bijwerkingen, dan zal je sneller nogmaals medicatie nodig hebben. En een bijwerking als tanden die verkleuren kunnen aardig wat kosten met zich mee brengen!
Overigens over het stukje medicatie valt ook te zeggen dat het een trend is geworden binnen de farma industrie om medewerkers op te leiden om bij (huis) artsen langs te gaan en op een heel sneaky manier hun waren aan de man te brengen. Artsen werken hier niet (altijd) bewust aan mee, maar het is als die sluik reclame van coca cola. Je ziet in een flits zo een heerlijk vochtig cola flesje met een glas gevuld met ijsblokjes ernaast en pardoes loop je ervoor naar de ijskast.
Artsen klussen graag bij en helpen graag hun netwerk.
Iedere gek kan cosmetische ingrepen doen. Steeds vaker gaan artsen hier mee aan de slag en zetten (vaak huren ze zelfs ruimtes in het ziekenhuis ervoor af) een privé kliniek ervoor op. Makkelijk en snel geld verdienen! En netwerken is altijd fijn dus wanneer artsen naar elkaar doorverwijzen dan levert dat in veel gevallen ook eerder klanten via datzelfde kanaal weer terug op.
Specialisten zijn namelijk vaak niet meer in dienst van de ziekenhuizen maar zijn ZZP’er. Dat maakt dat je ook graag je eigen zakken vult door een cliënt meerdere keren te laten terug komen of een behandeling voorschrijven die niet noodzakelijk is. En ook hiervoor geld, netwerken levert je klanten op!
Na 8 weken ben je weer “nieuwe” klant.
Een van de meest rare elementen in dit systeem want dit levert de lange wachtlijsten op in de zorg en maakt dat je steeds maar weer terug kan komen voor het een of ander na verloop van 8 weken.
Zelfcertificering, een certificaat stelt niets meer voor
Overigens ook als het niet zelfcertificering is dan stelt een certificaat niets voor. Je kan een HKZ certificaat hebben en zulke slechte zorg leveren dat de inspectie besluit afdelingen te moeten sluiten (wat nogal wat zegt gezien inspecties hun bezoeken van te voren bijna altijd aankondigen). Maar op de deur hangt mooi het HKZ certificaat.
Als iemand overleden is kan er geen rekening meer gestuurd worden.
Bizar niet? Dit maakt dat een huisarts die langskomt wanneer iemand terminaal is zo maar “vrijwillig” werkt omdat men komt te overlijden op de dag dat hij zijn visiteronde deed.
Perverse prikkels in de zorg
Wat er moet veranderen in de zorg?
Ik ben geen specialist maar ik denk dat er heel wat mogelijkheden zijn om dit te verbeteren. Een paar tips zo uit mijn mouw geschud:
- Dit systeem is ontstaan door de marktwerking, dus laten we starten met dat element te verwijderen zou ik zo zeggen
- Zet eens een slot op die belachelijke salarissen, bonussen en pensioenvullingen. Dat laatste zien we niet eens terug in de salarissen want dat wordt onderhands verwerkt uit het zicht van de openbare lijsten.
- Verbied elke vorm van samenzwering. Als blijkt dat cliënten slechter af zijn of twijfelen bij doorverwijzingen, medicaties etc, laat dan eens onderzoeken waar de oorzaak van dat probleem ligt. Mogelijk zijn specialisten clienten onnodig naar elkaar door aan het verwijzen of medicatie voor aan het schrijven die niet noodzakelijk is.
- Verwijder al de checklisten want ze zijn nutteloos. Als iemand wilt frauderen kan dat altijd wel binnen dit systeem. Overigens, een goede arts fraudeert wel ten goede van de cliënt wanneer de behandeling die hij nodig heeft niet vergoed wordt. Dan schrijf je a maar doe je b, althans dat zou ik doen!
- Kijk eens verder dan de farma industrie. Er zijn tig mogelijkheden waar geen dure medicatie voor nodig zijn. De complementaire zorg is tegenwoordig geen kwakzalverij (als het dat ooit geweest is!) en is vaak evidence based. Overigens zegt evidence based ook lang niet altijd wat want dat is afgestemd op de “doorsnee” burger met “maar” 1 soort klacht. Hoeveel ken jij er die binnen dat kader passen?
Vanuit het zorgdenkersnetwerk ben ik ook benieuwd of iemand nog andere perverse prikkels binnen het DBC kent. Er zijn er nog veel meer, zou leuk zijn om daar eens een dossier van te maken. Hou jij ook van puzzelen? Stuur dan jouw gevonden prikkels en of oplossingen op naar c.reindersma@partisa.nl