De ANBO publiceerde op 15 oktober een artikel waaruit blijkt dat gemeentes proberen mantelzorg te verplichten. ANBO is het met Staatssecretaris van Rijn eens dat dit niet kan.
Met verplichte mantelzorg bedoeld men dat de gemeentes zorg weigeren wanneer er mensen in de omgeving zijn die dit zouden kunnen bieden maar op dit moment niet doen. Door als gemeente de zorg te weigeren dwingt met de mantellzorger deze zorg op zich te nemen.
Ik ben het met de ANBO en van Rijn eens dat verplichting van mantelzorg echt niet kan. Een zorgrelatie moet je niet afdwingen. Mijn standpunt daarover is eigenlijk hetzelfde als “verplicht” vrijwilligerswerk doen. Als iemand vrijwilligerswerk wil doen dan is dat uitstekend, maar wanneer men verplicht wordt zit een bedrijf en kwetsbare doelgroepen opgescheept met een vrijwilliger die niet gemotiveerd is.
Wat niet betekent dat er geen goede vrijwilligers zijn die “verplicht” vrijwilligerswerk doen, er zijn veel mensen die het met veel liefde doen en het ook zonder de verplichting het zouden hebben gedaan.
Terugkomend op het eerste onderwerp. Verplichte mantelzorg is voor mij iets wat niet kan en mag in Nederland maar hebben we dat ook niet heel lang gedacht over de plannen die nu uitgevoerd worden door onze regering? En er is meer gedaan dan alleen hierover nadenken, anders hadden er niet als rechters zich over dit onderwerp gebogen.
Laten we hopen dat het niet zo ver komt en als het wel zover mocht komen laten we dan samen een grens stellen. Niet alleen ten behoeve van de “verplichte” mantelzorger maar vooral voor de hulpbehoevende die deze verplichte mantelzorg moet ondergaan. Ik moet er niet aan denken dat ik verzorgd wordt door een overbelaste dochter, of een broer of zus die opeens dagelijks voor je deur staat met een zuur gezicht.